วันพฤหัสบดีที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2557

ปฏิทิน “พรรณไม้ในวรรณคดีไทย” ของ บริษัท สหยูเนี่ยน จำกัด(มหาชน) 2544/2001




พุดตาน
สายหยุดพุทธชาดนางแย้ม   สุกรมแกมพะยอมหอมหวาน
การะเกกรรริการ์ชบาบาน   พุดตานชงโคโยทะกา
จากบทละคร เรื่อง “อิเหนา” พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก



กาหลง
พิกุนบุนนากแก้ว   กาหลง
หอมชื่นรื่นรำดวนดง   ดอกรย้า
สายหยุดพุทธิชาดทรง   เสาวรส สดเอย
หนุ่มหนุ่มรุมเก็บหน้า   สนุกโน้มโถมชิงฯ
จาก”โคลงนิราศสุพรรณ” ของ สุนทรภู่



กาหลา
กาจับกาฝากต้น   ตุมกา
กาลอดกาลากา   ร่อนร้อง
เพกาหมู่กามา   จับอยู่
กาม่ายมัดกาซร้อง  กิ่งก้านกาหลง
จาก “ลิลิตพระลอ” ตอนพระลอเสด็จประพาสไพร



นมตำเลีย
กล้วยไม้ห้อยย้อยคลี่   ดวงไสว
นมตำเรียรายไป   กลิ่นเกล้า
หอมหวังวังเวงใจ  รสราด
ว่ากลิ่นแก้วแล้วข้า  หยุดยั้งแลเหลียว
จาก”นิราศธารทองแดง” พระนิพนธ์ของ เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์



ทรงบาดาล
ชมพู่แลแต่ละต้นมีผลสุก   ดูดั่งผูกพวงระย้านึกน่าขัน
ทรงบาดาลบานดอกรีบออกทัน  เก็บทุกวันเช้าเย็นไม่เว้นวายฯ
จาก “รำพันพิลาป” ของ สุนทรภู่



ดองดึง
เล็บนางนวยแน่งน้อย  พอพึง
นางแย้มแกมดองดึง  อีกอ้อย
สุพรรณิกากากระทิง  บานแบ่ง
ราชพฤกษ์ซึกดวงย้อย  ฟูเพี้ยงไทรไตร
จาก “นิราศธารทองแดง” พระนิพนธ์ของ เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์



ยี่โถ
มะลิวัลย์อัญชันช่อ  ทุกก้านกอสรล่มสรลอน
ชงโคยี่โถขจร  รสรื่นรรวยรมย์
จาก “สรพพสิทธิ์คำฉันท์” พระนิพนธ์ของ สมเด็จกรมพระปรมานุชิตชิโนรส


นางแย้ม
นางแย้มบานเบ่งแย้ม  เกสร
เสียวกระสันโอษฐ์อร  อ่อนยิ้ม
ปาริกชาติอรชร  เมินมุ่ง
ดูดั่งโอษฐ์นุชพริ้ม  เมื่อพร้องทูลเสนอฯ
จาก”ลิลิตเพชรมงกุฎ” ของ เจ้าพระยาพระคลัง(หน)



พุทธรักษา
ไฝเทศงามผดผุด  ต้นเล็บครุฑ พุทธรักษา
ทองริมอย่างงามนานา เข้าตอกแตกแปลกดอกขาว
จาก”นิราศธารทองแดง” พระนิพนธ์ของ เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์



ช้องนาง
เฌอปรางเปรียบนาฏน้อง   นวลปราง
รักดั่งรักนุชพาง  พี่ม้วย
ช้องนางเฉกช้องนาง  คลายคลี่ลงฤา
โศกพี่โศกสมด้วย  ดั่งไม้นามมี
จาก “ลิลิตตะเลงพ่าย” พระนิพนธ์ของ สมเด็จกรมพระปรมานุชิตชิโนรส



ลั่นทม
ริมเชิงเขาสายหยุดพุทธชาติ
เดียรดาษดอกประดับสลับสี
รสสุคนธ์มณฑาสารภี
มะลุลีลั่นทมน่าชมเชย


 
ชมนาด
จรุงกลิ่นมาเลสง้วน  บุหงาหอม ระเหยฤา
ชมะนาดพุทธชาดพยอม  ยั่งร้อย
ไป่เพลินเท่าเพลินถนอม  พจะนาค นิพนธ์พี่
ยิ่งระจิตยิ่งจิตชม้อย  มิ่งมื้อกระหือเหิม
จาก “โคลงลิลิตมหามงกุฎราชคุณานุสรณ์” พระนิพนธ์ของ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์

วันพุธที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2557

ปฏิทิน “กรุงศรีอยุธยา” ของ ธนาคารกรุงศรีอยุธยา 2539/1966







ตีมีด
เชิงช่างเชี่ยวชาญเรื่องการเหล็ก
จะตีเล็กตีใหญ่กได้สิ้น
ตีเครื่องมือทำมาหากิน
ตีดาบป้องปถพินเมื่อภัยมา
พลังศรัทธาของแผ่นดิน



ถ่ายทอดศิลปะความรู้สู่เยาวชน
วัดมีพระอาจารย์สอนอ่านเขียน
เจ้าหมั่นเพียรหมั่นฝึกหมั่นศึกษา
ให้รู้ก่อนกาลโบราณมา
ภูมิปัญญาของไทยอยู่ในวัด





กรุงเก่า

ผ่านแล้วเรืองรุ่งแห่งกรุงเก่า
แต่รูปเค้างามคงยังยงหยัด
เวลากาลผ่านโหมโซมซัด
งามรูปรัฐคงลักษณ์ประจักษ์ตา





สืบสาน
เป็นแว่นแคว้นแผ่นดินพระชินสีห์
บ่งชี้ชนชาติสืบศาสนา
สืบพุทธโอวาทพระศาสดา
สืบพุทธศรัทธาประสาชาย



โกนจุก
เจ้าคงสงสัยด้วยวัยเขลา
เห็นมีดเก่าหลวงพ่อใจคอหาย
รู้เถิดโก๊ะแกละจุกเจ้าคุ้มกาย
คุ้มขวัญป้องอันตรายกล้ำกรายตน



ใส่บาตร
เงาไม้สายน้ำงามเป็นนิจ
บอกชีวิตงามแจ้งทุกแห่งหน
งามพระศาสนาในจิตใจคน
งามพุทธศาสนิกชนของคนไทย


อดีต-ปัจจุบัน
ให้เรือลอยเล่าเรื่องอยู่เบื้องหน้า
เล่าเวลาอดีตกาลบุราณสมัย
คือเรื่องเล่าเจ้าพระยาชลาลัย
เล่าถึงความยิ่งใหญ่อยุธยา



อาศัยน้ำ
สายเลือดเลี้ยงแผ่นดินทุกถิ่นทิศ
สายชีวิตเลี้ยงชีวินทุกถิ่นท่า
สายพระคุณสูงส่งแม่คงคา
สายชีวาสายน้ำสายสัมพันธ์



ทำขวัญข้าว
เมื่อทุ่งร้างตั้งเรียวใบเขียวกล้า
ได้เวลาพิธีกรรมข้าวทำขวัญ
ขวัญแม่โพสพสถิตนิจนิรันดร์
สร้างทุ่งอันเขียวขจีเป็นสีทอง



เพลงเรือ
น้ำเหนือหลากเริงสราญสายธารใส
ใกล้ไกลใต้เหนือขึ้นเรือล่อง
เกี้ยวและแก้กล่าวคำทั้งรำร้อง
ท่วงทำนองเพลงเมื่อลงเรือพาย



ฝีมือรุ่นลายคราม
ลงสีจักสานมานานเนื่อง
คู่เมืองคู่บ้านมานานหลาย
ก็จักมาสานมาแต่ตายาย
จักสานสายสืบศิลป์แผ่นดินทอง



ว่าว  เอ๋ย ว่าว
ผูกโครงรูปก่อร่างวางกระดาษ
เป็นว่าววาดเส้นสายหลากหลายผอง
นาคราชกระดาษสาพาลำพอง
ขึ้นโลดล่องดุร้ายไปว่ายฟ้า